Ο Ντάνι Άγγερ δεν είναι χαζός. Έχει τις απαντήσεις στα προβλήματα της Λίβερπουλ και το σωτήριο πλάνο απόδρασης στο στιγματισμένο σώμα του. Αυτό, βέβαια, σε περίπτωση που η ομάδα του βρεθεί φυλακισμένη σε νεκροταφείο των Βίκινγκς. Σε ένα νεκροταφείο, όπου η αντίπαλη ομάδα κατεβαίνει με ένα τυπικό 4-3-3, όπως φαίνεται και στο γράφημα του Βασίλη Κωνσταντίνου, με τέσσερις ταφόπλακες στην άμυνα, άλλες δύο στο κέντρο σε ρόλο Αμπροζίνι - Γκατούζο, με τον Όντιν ως trequartista και τρεις μουσάτους κρανοφόρους επιδρομείς στην επίθεση.
Θα τα καταφέρει η Λίβερπουλ; Κάποια στιγμή, ναι. Όπως εκείνο το βράδι στην Τουρκία, που ο Σάνκλι πήρε τον Θεό τηλέφωνο και μιλούσαν για μία ώρα, με τον Θεό να αποκοιμάται και με τον Σεφτσένκο, για μοναδική φορά στην ζωή του, να στέλνει την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι από το μισό μέτρο.
Θα τα καταφέρει η Λίβερπουλ, δεν γίνεται αλλιώς, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ίσως με τον Λουίς Σουάρεζ που ήδη έχει αρχίσει να γεμίζει στην επίθεση το οποιοδήποτε κενό κλάσης δημιουργήθηκε με την άτακτη φυγή του Φερνάντο Τόρες. Ίσως με τον Σωτήρη Κυργιάκο στην άμυνα και με τον, ακριβότερο του Νταβίντ Βίγια, Αντι Κάρολ που ήδη κουβαλάει ένα μεγάλο φορτίο στην φανέλα του, ίσως και με τον Γκλεν Τζόνσον, όταν αυτός αρνηθεί την στασιμότητα.
Ο Στήβεν Τζέραρντ είναι ακόμη εκεί, ο ηρωικός αρχηγός βγαλμένος από κόμικ. Εκεί είναι και ο Κινγκ Κένι, πλέον, και σκεφτείτε την Χ.Α.Ν.Θ. με προπονητή τον Χριστό. Εκεί είναι και ο κόσμος της, όπως πάντα, ο μoναδικός, ίσως, λόγος για τον οποίο μπορούν να κερδίσουν την σημερινή Μάντσεστερ Γιουναϊτεντ 3-1.
Για την ώρα, η Λίβερπουλ συνεχίζει και, φέτος, στα καλύτερα της βγάζει ηρωισμό με μικρές εκλάμψεις καλής απόδοσης και στα χειρότερα της είναι για κλάματα. Η αναπάντεχη κατάκτηση του Τσάμπιονς Λίγκ, αν και σχετικά πρόσφατη, μοιάζει ήδη με παλιά αγαπημένη ιστορία που διηγείσαι γύρω από την φωτιά. Από την άλλη, η ομάδα του Φέργκι έχει ήδη πάρει τα ιστορικά ηνία στο νησί και, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής, έχει αρχίσει να κάνει το ίδιο και στην Ευρωπαική σκηνή.
Το Kop, που ποτέ δεν έμαθε να ξεψυχάει, το ξέρει καλύτερα από όλους. Και έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί: από το γεγονός ότι δεν έχουν πάρει το πρωτάθλημα από τότε που έπαιζε ο Γκρόμπελααρ, μέχρι για κάτι αμερικανούς ιδιοκτήτες με σχεδόν αποικιοκρατική νοοτροπία και αφέλεια που ενδιαφέρονται περισσότερο για τo draft της MLB παρά για το ποιος θα ανέβει από την Championship.
Χρόνια πολλά και καλά ξεμπερδέματα...
No comments:
Post a Comment